Γειά χαρά μικροί και μεγάλοι μου φίλοι!

Πολύ μακριά  στo βορρά,  στο konvatunturi στο βουνό του αυτιού, όπως το λένε οι ντόπιοι στην Λαπωνία, εκεί που πέφτουν τα πρώτα χιόνια, βρίσκεται το  χωριό του Άγιου Βασίλη.Το μυστικό εργαστήρι του είναι καλά κρυμμένο κάτω από αυτό το βουνό, το βουνό του αυτιού και σας το λέω  με σιγουριά, γιατί είχα την τύχη να με φιλοξενήσει εκεί ένας  παλιόφιλος μου,  ένα ξωτικό του Άγιου Βασίλη.

Έμεινα λίγα μερόνυχτα κάτω από το πολύχρωμο πάπλωμα του βόρειου σέλας και ήταν αρκετά για να γνωρίσω τον μεγάλο.Ποιός είναι ο μεγάλος; Μα φυσικά ποιός άλλος απο τον αγαπημένο μας Άγιο Βασίλη.Ναι  μικροί και μεγάλοι μου φίλοι καλά ακούσατε!

Πλησίαζαν  οι μέρες για τα χριστούγεννα και όλοι δούλεαν σκληρά για να ετοιμάσουν τα δώρα για τα παιδιά όλου του κόσμου.Πολλές φορές δεν έκλειναν ούτε μια ώρα τα ματάκια τους για να μην παραλείψουν ούτε ένα παιδί, αφού έφταναν πολύχρωμα  γράμματα απο κάθε γωνιά της γης ασταμάτητα και έτσι όλα τα ξωτικά τραγουδώντας και χορεύοντας ετοίμαζαν τα δώρα των παιδιών. Εμένα μου είχαν αναθέσει να συσκευάζω τα δώρα με πολύχρωμα χαρτιά και φανταχτερές κορδέλες.Ομολογώ πως ήταν πολύ διασκεδαστικό.Ένα από τα υπέροχα βράδια μου, εκεί που καθόμουν στο σκαμνάκι ,δίπλα στον ποδηλατομάστορα ξωτικό και τύλιγα αυτά τα καταπληκτικά ποδήλατα πιάσαμε κουβεντούλα, ξέρετε τώρα εσείς, λέγαμε τα δικά μας.Έιχα γίνει τόσο καλός που δεν χρειαζόταν να κοιτάω για να τυλίγω τα ποδήλατα, απλά τα τύλιγα…Ξαφνικά κάτι ακούστηκε..

Έπ τι είναι αυτό που ακούγεται, λέω στο ξυλουργοξωτικό.Πάμε να δούμε μου λέει.Προσπαθούσαμε  να ακούσουμε προσεχτικά τι ακουγόταν.Καταλάβαμε .’oτι ακουγόταν κάτι σαν ροχαλητό.Ωρέ, μου λέει, τι είναι τούτο και κάνει έτσι; Εκείνη την ώρα κοίταξα πίσω μου και πρόσεξα πως το ξωτικό των χριστουγεννιάτικων στολιδιών έλειπε.Εεε τίποτα μωρέ, κάποια κόρνα απο ποδήλατο θα πατήθηκε.Ωρέ τούτο εδώ  χλιμιντρίζει,  τι κόρνα μου λές; Κάτσε να το εντοπίσω καλά,εσύ κάτσε δίπλαμ.Να τούτο εδώ είναι. Εσύ είπαμ κάτσε δίπλαμ, θα το ανοίξω. Ωπ τι έχουμε εδώ. Ρε συ κοιμάσαι μέσα στα ποδήλατα; Εεε δεν ξέρω πως βρέθηκα εδώ, αλλά ήταν ωραία φίλοι μου!Κ αν δεν καταλάβατε, φίλοι μου, τι είχε γίνει ,θα σας εξηγήσω αμέσως. Δίπλα μου καθόταν το ξωτικό των χριστουγεννιάτικων στολιδιών, ήταν πολύ κουρασμένος και τον πήρε για λίγο ο ύπνος πέφτοντας έτσι απο το σκαμνάκι του.Ενώ εγώ συνέχιζα να τυλίγω, κατά λάθος πήρα αγκαλιά μου το ξωτικό και άρχιζα να το τυλίγω σαν να ήταν ποδήλατο.χαχαχα.Ναι είναι πολύ αστείο το ξέρω.Ε και αφού το τύλιξα σαν καλό παιδί το έβαλα μαζί με τα άλλα ποδήλατα….Ήταν απο τις πιο  αστείες μου στιγμές στο εργαστήρι μπορώ να σας πω!

Την επόμενη ημέρα ήταν όλα έτοιμα για να ξεκινήσει το μεγάλο του ταξίδι ο Άγιος Βασίλης.

Κατέβαινε τις πολύχρωμες σκάλες του εργαστηρίου, για να ευχαριστήσει και να δειπνήσει μαζί με όλους τους καλούς του φίλους τα ξωτικά, πριν το μεγάλο του ταξίδι. Εκείνη την ημέρα γνωριστήκαμε και απο κοντά.χοχοχοχο γειά σου καλέ μου φιλε! Έμαθα πως βοήθησες  με πολύ ζήλο τα ξωτικά για να είναι έτοιμα τα δώρα!χοχοοχοχοχοχ.Πώς σε λένε φίλε μου; Νικόλα με λένε Άγιε Βασίλη μου.Έλα  λοιπόν κάτσε μαζί μας να φάμε…

Μεγάλε έχεις μήνυμα απο την γυναίκα σου.χοχοχοχοχο.Α μάλιστα και τι λέει;

Λέει πως είναι λίγο άρρωστη και δεν θα προλάβει να σου φτιάξει την μυστική βελούδινη σούπα σου.Χοχοχοχοχοχο.Ναι αλλά είναι η δύναμη μου για αυτό το ταξίδι.

Μπορώ εγώ να στην φτιάξω Άγιε Βασίλη.

χοχοχοχοχοχο

Εμπρός λοιπόν, Νικόλα ,δημιούργησε, θα σε περιμένουμε.

Και ετσι λοιπόν έφτιαξα την μυστική  βελούδινη σούπα του Άγιου Βασίλη.

Έ και εδώ που τα λέμε δεν θα είναι πια μυστική, γιατί με άφησε να την μοιραστώ μαζί σας!

Ααα και μικροί μου φίλοι, μην ξεχάσετε να στείλετε γράμμα στον Άγιο Βασίλη όπως επίσης να αναφέρετε τα αδέρφια σας και τους φίλους σας.Και να θυμάστε, αν ο Άγιος  Βασίλης δεν σας φέρει αυτό που ζητήσατε,, σημαίνει πως ή δεν είχε αρκετά  χρήματα ή μάλλον ήταν πολύ βαρύς ο σάκος του, για να τον κουβαλήσει!!!

Καλά χριστούγεννα σε όλους μας!